Osiedle Rogoźnica
Od 1 stycznia 2020 r. Rogoźnica jest osiedlem Głogowa Małopolskiego. Okolice wsi są bardzo malownicze. W miejscu, gdzie położona jest Rogoźnica znajdowały się duże bagna, trzęsawiska i mokradła, które porośnięte były lasami. Są dwie różne wersje od których miejscowość zaczerpnęła nazwę: pierwsza to kwiatki „Rogóżki” – żółtokwitnące, które rosły na terenach bagiennych, trzęsawiskach, powodowały wysuszanie podmokłych terenów, druga, bardziej prawdopodobna i znana przez większą liczbę mieszkańców pochodzi od rogów jeleni.Lasy zamieszkiwane były przez wilki oraz jelenie, które w wielu miejscach pozostawiały swoje poroża. Z czasem wycinano drzewa, wybrano koryto rzeki, którą przepływa rzeka Szlachcianka. Na osuszanych miejscach powstawały łąki i pastwiska, gdzie wypasano bydło. Znajdują się one: jedne od strony Rudnej Małej i Mrowli zwane Nizinami, a drugie od strony Woli Cichej i Lipia. Na Nizinach znajdowało się najwyższe wzniesienie zwane Grądzik, gdzie schodziły się wilki, które podchodziły do domostw. Do dzisiaj można na nich spotkać rosnące paprocie jako pozostałość po lasach oraz wytryskające źródełko, z którego ludzie czerpali wodę.
W czasie II wojny światowej w Rogoźnicy znajdował się front, po jednej stronie miejscowości stacjonowały wojska rosyjskie, po drugiej znajdowało się wojsko niemieckie.
Po wojnie ludzie czynem społecznym, swoimi siłami i materiałami wybudowali budynek szkoły, który służy społeczeństwu do dzisiaj.
Do roku 1912 wieś Rogoźnica należała do parafii Świlcza. W 1912 r. została erygowana parafia Rudna Wielka a Rogoźnica została włączona do nowej parafii. W dniu 5 lutego 1978 r. ks. Władysław Brzuszek otworzył w byłej karczmie austriackiej, potem świetlicy, tymczasową kaplicę. Dla mieszkańców Rogoźnicy był to okres bardzo trudny, gdyż władze państwowe nie pozwalały na budownictwo sakralne, a za sprzeciwianie się temu nakazowi groziły sankcje karne. Budynek okupowany był przez kobiety, by władze gminne nie zamknęły go. Kaplica została poświęcona 19.02.1978r. przez bpa Tadeusza Błaszkiewicza. 22.10.1989 r. został poświęcony nowy kościół p.w. św. Maksymiliana Marii Kolbego, a w 1995 r. miejscowość ta została samodzielnym rektoratem.
Według danych księgi metrykalne sięgają: chrzty - 1920, śluby - 1946, pogrzeby – 1875 roku. W Rogoźnicy zachowało się wiele kapliczek i krzyży, jako obiekty kultu sakralnego były dla ludu katechezą, ich obecność miała duży wpływ na życie religijne i moralne. W centrum miejscowości znajduje się między innymi krzyż z pasyjką Jezusa. Na stalowym drążku widnieje tablica z napisem „ Antoni Sołtys C.K. urzędnik w Nowym Sączu tutaj urodzony przeżywszy z łaski Boga pół wieku na tę ideę nie na pamiątkę ku czci i chwałę Zbawiciela skromny ten wizerunek w roku 1860 ofiaruję”.
Z podobnego okresu pochodzi kapliczka Najświętszej Marii Panny, która była jedną z niewielu do której najliczniej przychodzili mieszkańcy na nabożeństwa majowe. Na terenie Rogoźnicy znajduje się także kapliczka której powstanie określa się przed rokiem 1899. W środku kapliczki na lewej ścianie jest obraz Matki Bożej Leżańskiej malowany na papierze, na głównej ścianie obraz św. Andrzeja Boboli i obraz św. Rodzinny. Mieszkańcy twierdzą że wcześniej wisiały tu obrazy św. Krystyny i św. Andrzeja Boboli, które w latach osiemdziesiątych zostały skradzione.
Obecnie wieś posiada największe tereny inwestycyjne w gminie o łącznej powierzchni 44 ha. Nieruchomość znajduje się około 400 metrów od drogi krajowej relacji Barwinek – Rzeszów – Warszawa. Działka posiada bardzo dobre warunki dla rozwoju przedsiębiorczości, posiada blisko położoną trasę kolejową, drogę krajową oraz lotnisko.
